ဟန္ေဆာင္ျခင္းရဲ့ေနာက္ကြယ္ …

လူေတြရဲ့ အျမင္မွာ က်မက ေသြးေအးၿပီး ခံစားခ်က္ကင္းမဲ့သူတဲ့။ ဒီလိုေနတတ္ေအာင္ က်မ ေတာ္ေတာ္ ေလ့က်င့္ ယူခဲ့ရတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ တကယ္တမ္းေတာ့ က်မက အရမ္းကို ထိခိုက္ခံစားလြယ္တဲ့သူ၊ စိတ္ေပ်ာ႔တဲ့သူ၊ အေရာင္ဆိုးခံရတာ လြယ္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနလို႔ပဲ၊ ဒီေတာ့ က်မရဲ့ ခံစားခ်က္အမွန္ေတြကို က်မရဲ့မ်က္ႏွာမွာေရာ၊ က်မရဲ့မ်က္လံုးမွာပါ မရွိေအာင္ တဘက္လူမသိေအာင္ ဟန္ေဆာင္ဖံုးကြယ္တတ္လာခဲ့တယ္။ စိတ္ရဲ့ျပတင္းေပါက္က မ်က္လံုးဆိုတာ က်မအတြက္ေတာ့ ပံုျပင္လို႕ေပါ့။ ဒါေၾကာင့္လည္း က်မရင္ထဲမွာ ဘာေတြခံစားရတယ္ ဘာေတြျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ ဘယ္သူမွ မသိႏိုင္ဘူးေပါ့။ က်မရဲ့ မိဘနွစ္ပါး ကလြဲရင္ဆိုပါေတာ့…။
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က က်မကိုေျပာဘူးတယ္ ... တစံုတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္ရင္၊ ခင္ရင္၊ ျမတ္နိုးရင္ .. စိတ္ထဲကပဲ ခ်စ္ရံု၊ ခင္ရံု၊ ျမတ္နိုးရံု နဲ႔မရဘူး .. မ်က္နွာ အမူအရာ ေလးေတြကပါ သူတဖက္သားကို သိသာေအာင္ ျပတတ္ရတယ္ လို႔ ... ေျပာခဲ့တယ္ .. ဟုတ္ပါတယ္ က်မ၀န္ခံပါတယ္ ... ခ်စ္ရသူေပၚထားရွိတဲ့ က်မရဲ့ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျခင္း ခ်စ္ရိပ္ေတြကို မ်က္၀န္းကတဆင့္ မျပႏိုင္ခဲ့လို႔ သူနဲ႕ အေ၀းၾကီးေ၀းခဲ့ရတယ္။ အဲဒီအတြက္ အၿမဲယူက်ဳံးမရ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ သူနဲ႕က်မရဲ့ ၾကားမွာ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏုိင္တဲ့စည္းတစ္ခု ျခားလို႕ ဘယ္လိုမွ နီးစပ္ခြင့္ မွရွိတဲ့ အေျခအေနတခုေပါ့။ တခါတေလ မေတာ္တဆမ်ား ျပန္ေတြ႔ေတာ့ ေဖာ္ျပလို႕မရတဲ့ ခံစားမွဳေတြနဲ႔ က်မႏွလံုးသားေလး နာက်င္ရပါတယ္……။
က်မသူ႔ကို မမုန္းပါဘူး၊ ေမ့ပစ္ဖို႔စိတ္ေတာ္မကူးမိဘူး၊ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ က်မ သူ႔ကို အရမ္းခ်စ္ခဲ့တယ္၊ အခုလဲခ်စ္ေနဆဲ၊ ေနာင္လဲ ဆက္ခ်စ္ေနဦးမွာပဲ။ က်မသူ႔ကို ခ်စ္ခဲ့တာ အေၾကာင္းျပခ်က္ မရွိပဲ ခ်စ္လို႔ကိုခ်စ္ခဲ့တာ၊ သူ႔ကို ခ်စ္ခဲ့ရတဲ့အတြက္ ေနာင္တဆိုတာ က်မအတြက္ မရွိခဲ့ဘူး၊ သူ႔ကို ခ်စ္ခဲ့တာ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြ၊ ရယူပိုင္ဆိုင္လိုျခင္းေတြ မရွိပဲ ခ်စ္ခဲ့တာပါ၊ အဲဒီ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း ပိုင္ဆိုင္ျခင္း ေတြရွိခဲ့ရင္မယ္ဆိုရင္ေတာင္ က်မသူ႔ကို ခ်စ္တာရဲ့ တစ္၀က္ေလာက္ပဲ က်မကို ျပန္ခ်စ္ဖို႔ပဲ …. အဲဒါကေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အိမ္မက္တစ္ခု ပါ …။
တေန႔က်ရင္ သူနဲ႕ ျပန္ဆံုခ်င္ပါေသးတယ္ အဲဒီအခိ်န္က်ရင္ က်မရဲ့ အခ်စ္ေတြကို အရင္လိုပဲ အျဖဴေရာင္သန္႔စင္တဲ့ ေမတၱာရားေတြ လြမ္းၿခံဳထားတဲ့ ဟန္ေဆာင္မ်က္၀န္းေတြ ဆင္ျမန္းလို႔ ၿပံဳးၿပံဳးေလး ႏွဳတ္ဆက္ခ်င္ပါေသးတယ္ ………..။

P.S ဒီေန႔ ထူးထူးျခားျခား သူ႔ကို သတိရေနမိလို႔ ဒီ post ေေလးေရးျဖစ္သြားတယ္။

ဆံုနုိင္ပါေစကြယ္